Fulham FC

Fulham może twierdzić, że jest najstarszym klubem piłkarskim w Londynie. Zostali oni założeni w 1879 roku jako Fulham St Andrew's Church Sunday School FC, kiedy to miejscowy nauczyciel i strażnik kościelny utworzył zespół dla miejscowych chłopców, aby utrzymać dobrą kondycję fizyczną. Jak to często bywa w angielskich klubach, zrodzili się z towarzystwa krykietowego, ale szybko stali się adeptami piłki nożnej.

W grudniu 1888 roku ich nazwa została skrócona do ich obecnej iteracji Fulham FC, a w 1893 roku po raz pierwszy wygrali West London League. Ich pierwotny pseudonim, "The Saints", został zniesiony wraz ze zmianą nazwy. W 1898 roku klub uzyskał status zawodowy, stając się dopiero trzecim zespołem w Londynie po Arsenale i Millwall. Po koczowniczych doświadczeniach typowych dla wielu początkujących klubów tej epoki, Fulham przeniósł się do ich obecnego domu Craven Cottage w 1896 roku. To właśnie z tego powodu otrzymują swój obecny pseudonim, The Cottagers. Pomimo wielu zmian w herbie klubu, pozostali wierni białym i czarnym zestawom starych chłopców kościelnych.

Między tymi początkami a latami 50., Fulham dotarł do dwóch półfinałów FA Cup i ostatecznie awansował do czołówki w kampanii 1949/50. Zostali natychmiast zdegradowani i po kolejnej dekadzie przeciętności, po raz kolejny trafili do Dywizji Pierwszej, gdzie przebywali przez dziewięć sezonów, czyniąc tę erę jedną z najbardziej konsekwentnych w historii klubu.

Oprócz porażki finałowej w Pucharze FA w 1975 roku w West Ham United, losy Fulham w latach 1968-1997 były w większości mroczne i ponure. Ich szczęście zmieniło się wraz z przejęciem Mohameda Ala Fayeda w 1997 roku, który wstrzyknął do klubu bardzo potrzebne fundusze, co doprowadziło do przejęcia zawodników z gwiazdami - Chrisem Colemanem i Paulem Peschisolido oraz byłego legendarnego Anglika Kevina Keegana jako menedżera.

"Biali", jak są dziś powszechnie znani, cieszą się od tamtej pory wspaniałymi chwilami w czasach Premier League. Pomimo pewnego czasu spędzonego poza szczytem, byli oni obecni na pół etatu i osiągnęli kilka godnych uznania finiszów, nawet kwalifikując się do europejskiej piłki nożnej pod wodzą Roya Hodgsona w latach 2008-09. W tym roku zajęli siódme miejsce, nadal zajmując najwyższe w historii miejsce, a następnie zakwalifikowali się do Inauguracyjnej Ligi Europy UEFA.

Następna kampania, 2009-10, była prawdopodobnie najbardziej udana w całej historii klubu, ponieważ zakończyła się 12. miejscem w Premier League, dotarła do ćwierćfinału Pucharu Anglii i przegrała finał Ligi Europejskiej z Diego Forlanem, który zdobył trofeum dla Atletico Madrid. Pomimo tej traumy, kibice Fulham zawsze będą dumni ze swojej europejskiej podróży.

Ich najbardziej znani menadżerowie Kevin Keegan i Roy Hodgson mieli szczęście wystawić kilku fantastycznych zawodników. Bez względu na to, czy są to szarmanccy awansowani zawodnicy, czy też europejskie drużyny, kibice pamiętają jak Louis Saha, Chris Coleman, Edwin Van Der Sar, Scott Parker i Danny Murphy, którzy w ciągu ostatnich dwóch dekad przywieźli do Craven Cottage wiele radosnych chwil.

Fulham często grał w lokalnych ciasteczkach w pierwszych dwóch dywizjach ze swoimi zachodnio londyńskimi sąsiadami Chelsea, Queens Park Rangers i Brentford. Ostatnio pokonali tę ostatnią, aby w 2020 roku wygrać finał Playoff Championship Playoff i wrócić do Premier League po raz kolejny. Podczas gdy z Chelsea mają zwykle mniej szczęścia, młody, głodny menedżer i legenda klubu, Scott Parker, będzie starał się pobudzić The Cottagers do jak najdłuższej konsolidacji w Premier League.