Crystal Palace

W 1861 roku słynne centrum wystawowe Crystal Palace zostało przeniesione z Hyde Parku do Sydenham Hill w południowym Londynie. Każda cegła i szyba została zdemontowana i przetransportowana do nowego miejsca, a jej przybycie oznaczało powstanie drużyny piłkarskiej - Crystal Palace. Drużyna ta została utworzona przez pracowników Pałacu, początkowo jako strój do krykieta, który później zwrócił jej uwagę na piłkę nożną. Ta amatorska strona stała się jednym z członków założycieli Związku Piłki Nożnej w 1863 roku i grała w inauguracyjnych zawodach Pucharu Anglii w latach 1871-72. Niestety klub został rozwiązany, gdy FA chciał wykorzystać obiekt sportowy znajdujący się na terenie Pałacu do organizacji finałów Pucharu Piłki Nożnej, co oznaczało, że istnienie tam drużyny powodowało konflikt interesów. Niemniej jednak, jak feniks powstający z popiołów, w 1905 roku narodził się profesjonalny klub o tej samej nazwie i przybyli "Szklarze".

Klub otrzymał przydomek "The Glaziers" od handlu większości swoich wczesnych zawodników, glazurników. Taką nazwą posługiwali się do lat 70-tych, kiedy to rozpoczęła się era Malcolma Allisona. Jako asystentka w Manchester City, Allison pokazała swój potencjał pomagając zbudować jeden z ich największych w historii zespołów i wygrać wiele sztuk srebra. Jego czas w Pałacu był jak kolejka górska dla ich fanów. Pozbył się ich pseudonimu i zmienił go na "The Eagles", prawdopodobnie największą część swojego dziedzictwa, które przetrwało do dziś. Wyrzucił ich poprzedni zestaw bordo i błękit na rzecz bardziej barcelońskiego, czerwono-niebieskiego paska. Nie tylko dokonał tych fundamentalnych zmian w wizerunku klubu, ale wielu wierzy, że położył podwaliny pod sukces na boisku, który nastąpił wkrótce po jego rezygnacji z klubu w maju 1976 roku. Jego następcą został praworęczny mężczyzna i cudowny Terry Venables. "El Tel" wziął fundament, który zbudowała Allison i poprzez kolejne awanse przywrócił The Eagles do pierwszego lotu, gdzie odnieśli względny sukces pod koniec lat 70. i na początku lat 80.

Po kilku wzlotach i upadkach, początek lat 90-tych okazał się dla klubu okresem wielkich sukcesów pod okiem menedżera Steve'a Coppella. Zaprowadził ich do finału Pucharu Anglii i trzeciego miejsca w kampanii pierwszej dywizji w latach 1990-91 - wciąż jest to ich najwyższy finał w historii. Niestety, z powodu komplikacji wywołanych przez tragiczną katastrofę na stadionie Heysel, Pałac niewiele brakowało do europejskiej piłki nożnej. Gwiezdni napastnicy Mark Bright i Ian Wright byli w tej erze nie do zatrzymania, wbijając gol za golem. Szczególną atrakcją było zdobycie Pucharu Pełnoprawnych Członków, nieistniejącego już krajowego trofeum.

"The Eagles" mają dziwną rywalizację z Brighton & Hove Albion, znaną jako Derby M23, nazwaną na cześć autostrady, która łączy Sussex z południowym Londynem. Ze względu na niekonwencjonalnie długi dystans między drużynami, ta rywalizacja przegania kibiców angielskiej piłki nożnej. Według kibiców obu klubów, to napięcie nie istniało między nimi przed latami 70. W 1976 roku młodzi, głodni trenerzy Alan Mullery i Terry Venables zostali mianowani menadżerami odpowiednio Brighton i Palace, a niesmak do poprzedniej kłótni, jaką mieli jako zawodnicy o stanowisko kapitana w Tottenham Hotspur, przeniknął do animozji między klubami w ogóle.

Jak wiele angielskich klubów, Crystal Palace przeszło przez wiele wzlotów i upadków, ale teraz ich fani mogą być szczęśliwi, że są uznanym klubem Premier League z wieloma międzynarodowymi graczami, takimi jak kapitan Luka Milivojević i skrzydłowy Wilfried Zaha. Z tego właśnie powodu Selhurst Park co sobotę kołysze się na widok The Eagles.