Barnsley

Barnsley FC został założony w 1887 roku i rywalizował w różnych ligach regionalnych, zanim w 1898 roku dołączył do Football League. Jak wiele angielskich klubów, zawdzięczają swoje istnienie kościołowi, ponieważ zostały założone przez wielebnego lokalnej kongregacji Barnsley St Peters, od której wzięły swoją nazwę. W pierwszym dziesięcioleciu istnienia klub zmagał się w Second Division, częściowo z powodu problemów finansowych. Wkrótce potem, w 1912 roku, klub zdobył Puchar Anglii przeciwko West Brom.

Na swój obecny stadion Oakwell przenieśli się kilka lat po założeniu, po tym jak początkowo grali na pobliskim pochyłym boisku, które zaoferował im lokalny biznesmen pod warunkiem, że będą się "dobrze zachowywać". To właśnie z tych skromnych początków klub o robotniczych korzeniach, reprezentujący górnicze miasto Yorkshire, stał się niemal wszechobecny w drugiej lidze angielskiego futbolu w XX wieku. Na przestrzeni lat klub miał wiele różnych emblematów, ale ich obecne logo najbardziej przypomina ich historię. Zawiera ono tarczę miasta, otoczoną przez dwóch górników. Zastąpiło to poprzedni emblemat, na którym widniał buldog, Toby Tyke, poniekąd maskotka klubu. Nazwa ta pochodzi od słowa "tyke", które jest slangowym określeniem osoby pochodzącej z Yorkshire. Stąd również pochodzi przydomek klubu "The Tykes", który wraz z "The Reds" jest powszechnie używany do dziś.

Przed i po II wojnie światowej Barnsley poruszało się pomiędzy drugim i trzecim poziomem rozgrywek angielskiego futbolu. To się zmieniło i nastała era spójności Second Division, w której pojawiło się kilku legendarnych zawodników. W 1949 roku podpisano kontrakt z 23-letnim Dannym Blanchflowerem, który zaimponował tak bardzo podczas pobytu w Oakwell, że dwa lata później przeniósł się do Aston Villi, a następnie do Tottenhamu Hotspur, gdzie w 1961 roku został wybrany Graczem Roku, prowadząc londyński klub do pierwszego w historii podwójnego zwycięstwa w lidze i pucharze w XX wieku. Mniej więcej w tym samym czasie inna legenda Barnsley przebiła się w postaci Tommy'ego Taylora. W 44 meczach dla Barnsley strzelił 26 goli, po czym stał się jednym z najdroższych piłkarzy w angielskim futbolu, gdy kultowy menedżer Matt Busby podpisał z nim kontrakt z Manchesterem United w 1953 roku. W ciągu następnych lat był płodnym strzelcem goli zarówno dla United, jak i dla Anglii, zanim jego kariera i życie zostały tragicznie przerwane, gdy zginął w katastrofie lotniczej w Monachium w 1958 roku.

Po spędzeniu większości czasu w Second Division, a nawet okazjonalnym flircie z awansem do najwyższej klasy rozgrywkowej, Barnsley zostało zdegradowane do Third Division w 1959 roku i tym samym rozpoczął się trudny okres dla The Tykes. Od tego czasu do 1981 roku spędzili dwie dekady, tkwiąc w trzeciej lidze lub nawet w czwartej, kiedy to naprawdę sięgnęli dna. To była z pewnością era, o której Yorkshire nie zapomni.

W latach 80-tych klub zapewnił powrót do normalnego funkcjonowania, stając się ponownie częścią mebli w Second Division. Premier League została utworzona w 1992 roku i dlatego Barnsley stało się częścią nowo nazwanej Division One. W ciągu kolejnych pięciu lat Barnsley walczyło o awans, ale z różnych powodów nie udało im się go osiągnąć. Jednak pod koniec kampanii 1996-97, skład prowadzony przez byłego gracza Danny'ego Wilsona, w którym znalazły się takie legendy jak holenderski obrońca Arjan de Zeeuw i najlepszy strzelec Neil Redfearn, po 99 latach starań w końcu awansował do najwyższej klasy rozgrywkowej w Anglii.

Niestety dla The Reds, ich czas w blasku reflektorów był krótki, ponieważ w następnym sezonie zajęli 19 miejsce i zostali zdegradowani z powrotem do Division One. Od tamtej pory spędzili ponad dwie dekady w tak zwanej The Championship, czyli w drugim poziomie rozgrywek - ich naturalnym domu. Kilka razy spadli do League One, ale przez większość czasu walczyli z całych sił o utrzymanie się w drugiej lidze, niestety nie groził im powrót do najwyższej klasy rozgrywkowej.

W zeszłym roku, aż do ostatniego meczu sezonu z Brentford, nie udało im się zapewnić sobie przetrwania, żyjąc w niebezpieczeństwie przez całą kampanię. W tym sezonie czeka ich kolejne wyzwanie, ale z kapitanem Alexem Mowattem i wybitnym austriackim obrońcą Michaelem Sollbauerem wśród wielu błyszczących świateł w obecnym składzie, mogą zaskoczyć kilka osób. Niestety, ich najwięksi rywale Leeds United i Sheffield United są obecnie w Premier League, ale kibice mogą oczekiwać lokalnych derbów przeciwko Sheffield Wednesday, Huddersfield i Rotherham w tym sezonie.